Ασπρόμαυρο, χωρίς διάλογο, αλλά με εκπληκτική μουσική και μια έντονα συναισθηματική ηχητική μπάντα, στην ταραγμένη πόλη του Μεξικού της δεκαετίας του '70, όταν κι ο ίδιος ήταν έφηβος. Η ηρεμία της οικογένειας, ενός ήσυχου σπιτιού, σε αντίστιξη με τη βία των δρόμων, η μοναξιά μέσα στο σύνολο, μια οικογένεια που μοιάζει διασπασμένη, σύντομες αγκαλιές και βίαιοι αποχωρισμοί. Κι αυτά, σε ούτε δύο, αφηγηματικά λεπτά ομορφιάς.
Σύμφωνα με την επίσημη περίληψη της, «η νέα ταινία του Αλφόνσο Κουαρόν είναι ένα οικογενειακό δράμα, εμπνευσμένο από αυτοβιογραφικές μνήμες, το οποίο μάς επιστρέφει στο Μέξικο Σίτι στις αρχές της δεκαετίας του 70. Η πλοκή διαδραματίζεται στο μεσοαστικό σπίτι μίας οικογένειας την οποία φροντίζει σταθερά κι ως ήρεμη δύναμη η εσωτερική οικονόμος και νταντά των παιδιών. Μπορεί οι ηθοποιοί να είναι καταπληκτικοί, όμως ο ίδιος ο μικρόκοσμος αυτού του σπιτιού πρωταγωνιστεί: ένα σπίτι ζωντανό και παλλόμενο, που επηρεάζεται κι αντιδρά - είτε γιατί σοβαρά γεγονότα έρχονται να κλονίσουν τις ζωές των κατοίκων του, είτε γιατί οι μικρές μικρές αλλαγές στη ζωή φέρνουν και την αλλαγή στην καθολική ατμόσφαιρα.
Ο Κουαρόν κινηματογραφεί ένα έπος, πλασμένο από μικροστιγμές καθημερινότητας όπου ο χρόνος κ ο χώρος απλώνονται, για αυτό και καταλήγει να μας συγκινεί με μία προσωπική και ταυτόχρονα παγκόσμια κινηματογραφική εμπειρία. Γυρισμένο με μαγική ασπρόμαυρη φωτογραφία και έναν πρωτοποριακό πειραματισμό στο σχεδιασμό ήχου, το «Roma» είναι το αποτέλεσμα ενός πραγματικού κινηματογραφικού οραματιστή.»