Το γεγονός ότι δε βλέπεις τον τρόμο,αλλά τον φαντάζεσαι.Το σενάριο είναι καλογραμμένο κι ερμηνείες των ηθοποιών τόσο φυσικές,πειστικές με αποτέλεσμα να φρικάρεις και στο τέλος να ουρλιάζεις.
Τρεις νεαροί κινηματογραφιστές που κάνουν ένα ρεπορτάζ για μια παλιά υπόθεση μαύρης μαγείας στην περιοχή του Μέριλαντ, χάνονται στο δάσος, απειλούνται από μια αόρατη οντότητα και εξαφανίζονται.
Η ταινία που βλέπουμε είναι, υποτίθεται, το ακατέργαστο υλικό που άφησαν πίσω τους. Ένα έργο φαινόμενο που συνάντησε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ και θεωρήθηκε, μάλλον υπερβολικά, ως σταθμός στις ταινίες τρόμου.
