Άλλη μια ταινία που άλλα ήθελε να πει, άλλα έγραψαν οι κριτικοί και άλλα κατάλαβε το σινεφίλ κοινό.

Δεδομένο θα πρέπει να θεωρούμε ότι ο τίτλος μιας ταινίας έχει άμεση σχέση με το περιεχόμενο της.

Fiction - φαντασία. American Fiction - Αμερικανική Φαντασία.

Όχι. Η ταινία δεν καυτηριάζει τα θέματα ρατσισμού, ούτε τα θέματα της λογοτεχνικής κουλτούρας στην Αμερική.

Δείτε τον τρόπο που γράφει το βιβλίο ο πρωταγωνιστής. Προβάλλει στο μυαλό του μια εικόνα, ένα σενάριο. Την φαντάζεται. Και τη δημιουργεί. 

Έτσι δημιουργήθηκαν τα πάντα. Από μια εικόνα στο μυαλό. Που έγινε έντονη. Που μπλέχτηκε με την ανάγκη και τον πόθο. Με την επιθυμία.

Visualise ο επίσημος όρος και ο τρόπος που δημιουργεί ο συγγραφέας.(;;;)

Δείτε το λίγο ευρύτερα.

Η συγγραφή του βιβλίου είναι μέρος της ευρύτερης ζωής του συγγραφέα.

Το σενάριο είναι η ίδια του ζωή. 

Μια ζωή που άλλαξε από ενέργειες στις οποίες δεν πίστευε. Δεν τις θεωρούσε σωστές ( ως γνωστό γνωρίζουμε τα πάντα)

Διάλεξε και το τέλος της ταινίας...το θανατό του. 

ΤΟ ΔΙΑΛΕΞΕ.

Αυτός έστησε τη ζωή του όπως ήθελε. Όπως τη φαντάστηκε. Κοροϊδεύοντας ακόμη και τον εαυτό του.

Ότι αποφάσισε όμως...έγινε πραγματικότητα.

Όσο κουφή και αν φαινόταν.

Έγινε πραγματικότητα.

Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισε να αγαπήσει πρώτα τον εαυτό του.

Μετά όλα έτρεξαν αυτόματα.

Από τις πολύ δυνατές ταινίες με τον ποιητή να μας λέει ξεκάθαρα το εξής: 

ΕΣΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ. 

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ,  ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Ένα έπος στη φαντασία και την απεριόριστη δύναμή της. Έτσι εξηγείται και ο τίτλος.

Για αυτόν το λόγο η ταινία προτάθηκε και για Όσκαρ καλύτερης ταινίας.

Escapemeter: 4/5

Πόσο πιο απλά να μας δείξουν κάποιοι σκηνοθέτες ότι η ζωή μας είναι αυτή που εμείς αποφασίσαμε να έχουμε!!!!