Το The Darkest Hour είναι από πολλές πλευρές μια πολύ καλή ταινία με πολλά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Προτάθηκε για καλύτερη ταινία στα oscar του 2018.
Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα σε ότι αφορά την επιλογή των πολιτικών ηγετών μας.
Ο τρόπος που ο Τσόρτσιλ ανέβηκε στην εξουσία, σύμφωνα με την ταινία, είναι σκληρός αλλά ταυτόχρονα εξυψωνει την έμφυτη ανάγκη του χαρισματικού ανθρώπου να κυνηγήσει τη μοίρα του.
Τα εμπόδια και οι δυσκολίες πολλές στην αρχή και ο βασιλιάς απέναντι του. Όλοι εναντίον του και δεν μπορούμε να μην ανατρέξουμε στους 12 ένορκους, την υπέροχη αυτήν ταινία.
Με μισή καρδιά λοιπόν τον προτείνουν για πρωθυπουργό. Ο δήθεν ικανός της εποχής εν ονόματι Χάλιφαξ φυσικά αρνείται. Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για την Αγγλία. Ο Χάλιφαξ είχε τα σχέδια του και ο Τσόρτσιλ τα δικά του.
Ανέλαβε λοιπόν την πρωθυπουργία. Σε μια περίοδο που κανένας δεν ήξερε τι να περιμένει από αυτόν.
Ένα από τα θέματα που πρέπει να επιλύσει είναι οι αποκλεισμένοι Άγγλοι στρατιώτες στη Δουνκέρκη. Οι Ναζί είχαν αρχίσει να καταλαμβάνουν την Ευρώπη και ο ίδιος έπρεπε, έχοντας όχι μόνο την απειλή της εισβολής των δυνάμεων του Χίτλερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και 300.000 στρατιώτες εγκλωβισμένους στη Δουνκέρκη, να αποφασίσει αν θα συνθηκολογήσει μαζί τους, στην πιο σκοτεινή στιγμή της δικής του αλλά και της ιστορίας της χώρας του ή αν θα τους αντιμετωπίσει στο πεδίο της μάχης.
Παρά τον εσωτερικό πόλεμο που δέχεται από το κόμμα του και τον σκεπτικισμό του Βασιλιά, ο Τσόρτσιλ, με την αρωγή της επί 31 χρόνια συζύγου του, αποφασίζει να πολεμήσει για τα ιδανικά, την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας του και οι λόγοι που συνέταξε με σκοπό να ανυψώσει το ηθικό των Βρετανών, έξοχο δείγμα της ρητορικής του δεινότητας, έχουν μείνει στην Ιστορία.
Με πολεμική τόλμη δίνει μια λύση που τελικά τον κάνει τον απόλυτο κυρίαρχο στην πολιτική σκηνή της Αγγλίας. Ακόμη και ο βασιλιάς αλλάζει στάση και αρχίζει να τον στηρίζει.
Ταινία που σε καθηλώνει με την πλοκή της και την ταχύτητα της. Εκπληκτική η ερμηνεία του Γκάρι Όλντμαν.
Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο όσον αφορά στην ανθρώπινη σκέψη. Το ότι δε γνωρίζουμε κάποια πράγματα δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Ο ανθρώπινος νους είναι ανοιχτός σε όλα. Πρέπει όμως να τον πείσεις. Και αυτό είναι δύσκολο.
Η The Darkest Hour ασπάζεται απόλυτα την λογική που θέλει την ροή της Ιστορίας να είναι αποτέλεσμα των καθοριστικών πράξεων «μεγάλων ανδρών» και μεταμορφώνει τον Τσόρτσιλ στον ιδανικό κινηματογραφικό χαρακτήρα, έναν αξιαγάπητα ιδιοσυγκρασιακό ήρωα, κάποιον που πίνει ουίσκι με το πρωινό του και που μοιάζει ακόμη και να κοιμάται με το πούρο του. Τόσο που δίχως την λαμπρή, απόλυτα γοητευτική, θεαματικά απολαυστική ερμηνεία του Γκάρι Ολντμαν, θα ήταν πολύ εύκολο να διασχίσει την γραμμή της καρικατούρας.
Πολύ καλή ταινία με άξιες υποψηφιότητες. Δείτε την…..