Διαβάζοντας τη φράση αυτή μου συμβαίνει κάτι που δεν το καταλαβαίνω αμέσως. Έχω την άποψη  ΜΟΥ για ένα θεμα. Είναι δική μου. Αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη αυτόματα μου δημιουργείται η ανάγκη να την υποστηρίξω. Γιατί είναι δική μου.

Έχω άποψη για όλα τα θέματα τα οποία με ενδιαφέρουν και με απασχολούν. Για τα υπόλοιπα δεν έχω άποψη. ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Επίσης η κοινωνία με σπρώχνει να σχηματίσω άποψη για οτιδήποτε κυκλοφορεί. Και η άποψή ΜΟΥ , για να είναι λογική, πρέπει κάπου να στηρίζεται.

Το αν έχω ορθή ή όχι πληροφόρηση δεν είναι η ουσία. Η ουσία είναι ότι σχηματίζω την άποψή μου, γίνεται μέρος της προσωπικότητας μου και την υπερασπίζομαι. Γιατί είναι κάτι δικό μου. 

Όταν θα τη συζητήσω με άλλους ή ακόμη και με τον εαυτό μου, θα νιώσω ευχάριστα με αυτούς που συμφωνούν και θα θεωρήσω για όσους διαφωνούν τα παρακάτω: 

(α) Δεν έχουν σωστή πληροφόρηση 

(β) Δε συμφωνούμε 

(γ) Είναι ΛΑΘΟΣ

(δ) Πρέπει να τους αλλάξω τη λανθασμένη άποψη που έχουν 

(ε) Μάλλον δεν ξέρουν τι τους γίνεται...

Σε καμία περίπτωση όμως δε θα δεχτώ την άποψή τους (γιατί θα γίνω επίσημα ρομπα...😕😕😕)Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΩ.

Γιατί πρέπει να συμπεράνω τόσα πράγματα και γιατί νιώθω την ανάγκη να υποστηρίξω την άποψή μου;

Γιατί είναι το πιστεύω μου. Γιατί είναι μέρος της προσωπικότητας μου. Γιατί είναι ΕΓΩ.

Αν σκεφτώ την άποψη μου ΣΑΝ ΜΙΑ ΙΔΕΑ Η ΟΠΟΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ τα πάντα αλλάζουν.

Ξαφνικά αυτό που μου άρεσει ή όχι απλά είναι κάτι. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να το υποστηρίξω. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να ξυπνήσω τον άλλο. Δεν θα μου πει κάποιος γιατί μου άρεσει κάτι!

Η αλλαγή είναι τεράστια και με απελευθερώνει. Δε λέω "Αποψή μου είναι ότι..." 

Το αλλάζω. " Μου αρέσει η ιδέα ότι...."

Ξαφνικά τίποτα δεν είναι δικό μου.

Άρα δεν έχω να χάσω τίποτα. Ούτε και να κερδίσω επιβάλλοντας το. Είναι απλά κάτι που μου αρέσει ή όχι.

Επί παντός επιστητού δεν σχηματίζω άποψη. Αντιλαμβάνομαι τις ιδέες και αποφασίζω αν μου αρέσουν ή όχι.

Και τι ακριβώς κερδίζω με αυτό;

Διαπιστώνω την αγνοιά μου για άπειρα πράγματα, κανείς δεν προσπαθεί να μου το αλλάξει, δεν προσπαθώ να το αλλάξω στους άλλους...και διώχνω ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου. Δεν ασχολούμαι με ανούσια πράγματα. Ασχολούμαι με την ουσία.

Αγαπώ ή δεν αγαπώ μια ιδέα. Παραμένει πάντα ιδέα. Όχι δική μου. Δεν είναι κομμάτι της προσωπικότητας μου. Δεν υπάρχει λόγος να υπερασπίστώ το τι μου άρεσει. 

Αλλάζει η ζωή μου και ανοίγω το μυαλό μου.

Δε θα μάθω ποτέ τα πάντα. Μπορώ όμως ΠΑΝΤΑ να μαθαίνω καινούργια πράγματα. Για εμένα. Για τους άλλους. Για όλους. 

Η ζωή μου γίνεται λίγο καλύτερη και σαφώς πιο ευχάριστη. Κάνω όλο τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Το κέρδος είναι δικό μου. Και των άλλων. Και όλου του κόσμου μας. 

Αλλάζω τον κόσμο αλλάζοντας πρώτα τον εαυτό μου.

Υ.Γ. Μικρή αλλαγή με τεράστια αποτελέσματα. Είναι πραγματικά όλα καλύτερα από τη στιγμή που το εφάρμοσα στην καθημερινότητα μου.