Ardan Stories

Πάιρνεις ένα θαυματουργό χάπι, ξεκαθαρίζουν τα πάντα και χρησιμοποιείς τον εγκέφαλό σου στο 100%

Η ταινία Απόλυτη Ευφυία είναι ένα αμερικάνικο θρίλερ δράσης παραγωγής 2011, σε σκηνοθεσία Νιλ Μπέργκερ και σε σενάριο Λέσλι Ντίξον. Πρωταγωνιστές είναι οι Μπράντλεϋ Κούπερ, Αμπυ Κόρνις και Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα «Τα Σκοτεινά Λιβάδια» του Άλαν Γκλυν.

Πόσο τέλειο θα ήταν κάτι τέτοιο! Αυτο είναι το θέμα της ταινίας Limitless του 2011 με τον Bradley Cooper

Με ένα θαυματουργό χάπι, καταφέρνει να αχρησιμοποιήσει τον εγκέφαλό του  στο 100%

Αντιμέτωπος με την ανεργία και την απόρριψη της κοπέλας του, ο συγγραφέας Έντι Μόρα (Μπράντλεϊ Κούπερ) είναι σίγουρος ότι δεν έχει μέλλον. Όλα αλλάζουν όταν ένας παλιός φίλος του δίνει ένα φάρμακο που παράγει ενισχυμένη πνευματική οξύτητα. 

Πηγαίνοντας από το μη δοκιμασμένο χημικό, ο Έντι ανεβαίνει στην κορυφή του χρηματοοικονομικού κόσμου και προσελκύει την προσοχή ενός μεγιστάνα (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) που σκοπεύει να τον χρησιμοποιήσει για να κάνει μια περιουσία. Αλλά οι τρομερές παρενέργειες και η λιγότερη προσφορά απειλούν να καταρρεύσουν το σπίτι με τα χαρτιά του Έντι.

Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Μάλλον όχι! και που το ξέρουμε;

Μήπως είναι κοντά η εποχή που θα βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε;

Για σκεεφθείτε το! Καταπληκτικό ε;

Δε θεωρώ ότι είναι κάτι τελείως ανέφικτο. Η ταινία μπορεί να μας βάλει σε σκέψεις που θα απογειώσουν την όποια πραγματικότητά μας.

Τραβηγμένη απο τα μαλλιά, αλλά μπορεί να τη δούμε με το σκεφτικο που προανέφερα.

Και πόσο ανοίγουν πλέον οι ορίζοντες μας;

No Limits κυριολεκτικα

Μήπως είναι αληθινή ιστορία;;;;

Δείτε το trailer και με την πρώτη ευκαιρία δείτε και την ταινία.

Καιρό είχα να δω ταινία τρόμου που να σε κρατά μέχρι το τέλος. Καλά τα πήγε και το Longlegs αλλά το 

Late Night With The Devil είναι καλύτερο.

Ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία ή όχι

Καταπληκτικά γυρισμένο από την αρχή μέχρι το τέλος, με τις γνωστές ακρότητες που υπάρχουν σε όλες τις ταινίες τρόμου.

Την υπόθεση μπορείτε να τη βρείτε παντού.

Πέρα από τα εμφανή, είναι υπέροχη η μεταφορά στην οθόνη αυτής της άλλης πραγματικότητας που όλοι μπορούμε να ζήσουμε.

Δε μιλάμε για φανταστικά πράγματα.

Ο κόσμος μας όπως τον αντιλαμβανόμαστε είναι εντελώς φανταστικός.

Απόδειξη;

Ο κόσμος του κάθε ανθρώπου είναι μοναδικός.

Αλλιώς βλέπω εγώ τα πράγματα και αλλιώς εσύ

Είνα σαν να ζούμε όλοι στο όνειρό μας.

Μπορούμε να ξυπνήσουμε;

Ναι λέει η ταινία.

Ναι λέει και η ταινία Matrix.

Είναι στο χερι σου να βγείς από το όνειρο.

Να ξυπνήσεις.

Πραγματικά εντυπωσιάστηκα βλέποντας την ταινία.

Θυμήσου και το Matrix. 

Κοινό το θέμα και το ερώτημα

Ποια είναι η πραγματικότητα σου;

Τροφή για σκέψη.

Spoiler δεν παίζει.

Δες την ταινία με προσοχή

Αξίζει

Πάντα εντυπωσιάζομαι από ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ενώ δείχνουν χαζουλικες ασχολούνται με σημαντικά θέματα.

Έβλεπα το Atlas και ήρθε η γυναίκα μου από το γυμναστήριο. Τι βλακείες βλέπεις πάλι; Αυτόματα μου ήρθε η απάντηση. Καλό είναι.

Με πολλά κενά στο σενάριο, με τη JLo ατσαλάκωτη και μια πληθώρα ιδεών που στο τέλος μπερδεύεσαι, μπορούμε να πούμε ότι σαν ταινία δεν θα έπαιρνε παραπάνω από 5 με άριστα το 10.

Βλέποντας αρχικά τη μορφή των κατασκευών εξομοίωσης AI και ανθρώπινης νοημοσύνης σκέφτηκα: Τραγικό!!!

Writer: Charles De Latour, Cy Endfield.

Οι δυο τους έγραψαν το σενάριο και προσπαθούν να μας ανοίξουν τα μάτια, όσο πιο απλά γίνεται.

Η πίστη είναι απλώς απουσία κοινής λογικής;;;

Για να είμαι ειλικρινής, για κάποιον ανεξήγητο λόγο θεωρούσα ότι επρεπε να δω την ταινία αυτή.

Τη θεώρησα γλυκανάλατη, αλλά κάτι με έσπρωχνε να τη δω.

Την υπόθεση της ταινίας μπορείτε να τη βρείτε στο διαδίκτυο

Υπάρχει μόνο ένας επιζών στο τέλος.

Ο τρόπος με τον οποίο επέζησε είναι εσκεμμένα ακραίος

Εσκεμμένα απλός.

Εσκεμμένα μη αποδεκτός από την πλειοψηφία των ανθρώπων του 2024, οι οποίοι γνωρίζουν τα πάντα..

Πολύ απλά ο επιζών προσπάθησε να χρησιμοποιήσει το μυαλό του για να επιβιώσει.

Πίστη. Προσευχή. Άμεσα αποτελέσματα.

Δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσετε κάτι και να μην το πάρετε.

Ζητώ όμως με πίστη και αφήνομαι στις απολαύσεις.

Διαλογισμός, προσευχή, πίστη.

Όλα έιναι ένα και το αυτό.

Μην τα θεωρείτε δεδομένα.

Η πίστη σε οτιδήποτε, φέρνει αποτελέσματα.

Είτε μας αρέσει έιτε όχι.

Έτσι λειτουργεί το σύμπαν.

Ζητάμε και το παίρνουμε

Έτσι απλά

Αξίζει να δείτε την ταινία.

Ο ποιητής προσπαθεί να μας εξηγήσει με τον πιο απλό τρόπο πόσο ανεξήγητα λειτουργεί ο κόσμος στον οποίο ζουμε.

Δοκιμάστε το.

Τι έχετε να χάσετε.

Όλα τέλεια τα έχετε στη ζωή σας;;;

Escapemeter: 4/5

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩΕΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ LOCKED POSTS

Ειδα το Damsel και ειλικρινά περίμενα να δω μια υποφερτή action movie 🍿με την Millie Bobby Brown.

Μέχρι τα 30 λεπτά της ταινίας ήταν πραγματικά ότι περίμενα χωρίς action. 

Και μετά άρχισε ο καταιγισμός. Κακογυρισμένη σε κάποια σημεία, συνολικά όμως υποφερτή με εναλλαγές και συγκινήσεις.

Ιδιαίτερη μνεία στην Robin Wright, που έχει πάρει σερί τους ρόλους της βασίλισσας, της μητέρας και γενικά του χαρακτήρα που εξασφαλίζει τη συνέχεια του κατεστημένου.

Ξεκάθαρα το ρίξιμο της πρωταγωνίστριας στο πηγάδι σε πετάει βίαια στην άβυσσος του Νίκου Καζαντζάκη. Πόσο ωμά και απλά.

Η προσπάθεια της Millie Bobby Brown να βγει από τη σπηλιά είναι απόλυτα εμπνευσμένη από το γνωστό σπήλαιο του Πλάτωνα, με μια μικρή παραλλαγή, υπερβολικά σημαντική 

Όταν η έξοδος από το σπήλαιο γίνεται με τις οδηγίες των άλλων, πιθανό να οδηγήσει και σε αδιέξοδο.

Η έξοδος από το σπήλαιο είναι μια δυναμική, απόλυτα προσωπική υπόθεση.

Η βοήθεια των άλλων μπορεί να βοηθήσει ,μπορεί και όχι.

Δεύτερο θέμα που κάνει focus η ταινία είναι η αντιμετώπιση του φόβου μας.

Ο δράκος επάξια αντιπροσωπεύει το φόβο που ο καθένας μας έχει για οποιοδήποτε θέμα.

Στο τέλος της ταινίας ο δράκος πάει μαζί με την πρωταγωνίστρια.

Κατάφερε να δαμάσει το φόβο της. Με το μυαλό της. 

Μόνο έτσι μπορούμε να δαμάσουμε το φόβο μας.

Με το μυαλό μας.

Γιατί ο φόβος ζει μόνο στο μυαλό μας.

Και για να τον εξαφανίζουμε πρέπει να τον δούμε στα μάτια.

Άξιζε που αφιέρωσα ένα δίωρο για να δω την ταινία.

Σας τη συστήνω αφού διαβάσετε όμως το post.

Είναι σημαντικό να καταλαβαίνουμε τι βλέπουμε και να πιάνουμε το νόημα της secret Guidance των υποθέσεων των ταινιών.

Το σενάριο της ταινίας το υπογράφει ο Dan Mazeau 

Escapemeter 4/5

Μια σκηνή αρκεί για να καταλάβεις ότι μια ταινία έχει νόημα

An architect wants to rebuild New York City as a utopia following a devastating disaster.

CAST: Adam Driver, Giancarlo Esposito, Nathalie Emmanuel, Aubrey Plaza, Shia LaBeouf, Jon Voight, Jason Schwartzman, Talia Shire, Grave Vanderwaal, Kathryn Hunter,  Dustin Hoffman

    They influence our decisions without us knowing it. They numb our senses without us feeling it. They control our lives without us realizing it. They live.

      Αν θεωρήσετε  ότι η Ανδρομέδα είναι η γνώση στην οποία όλοι έχουμε ελευθερη πρόσβαση, η ταινία αλλάζει....

       Αξίζει να τη δείτε και πάλι...

        ESCAPEMETER: 5/5

Άλλη μια ταινία που άλλα ήθελε να πει, άλλα έγραψαν οι κριτικοί και άλλα κατάλαβε το σινεφίλ κοινό.

Δεδομένο θα πρέπει να θεωρούμε ότι ο τίτλος μιας ταινίας έχει άμεση σχέση με το περιεχόμενο της.

Fiction - φαντασία. American Fiction - Αμερικανική Φαντασία.

Όχι. Η ταινία δεν καυτηριάζει τα θέματα ρατσισμού, ούτε τα θέματα της λογοτεχνικής κουλτούρας στην Αμερική.

Δείτε τον τρόπο που γράφει το βιβλίο ο πρωταγωνιστής. Προβάλλει στο μυαλό του μια εικόνα, ένα σενάριο. Την φαντάζεται. Και τη δημιουργεί. 

Έτσι δημιουργήθηκαν τα πάντα. Από μια εικόνα στο μυαλό. Που έγινε έντονη. Που μπλέχτηκε με την ανάγκη και τον πόθο. Με την επιθυμία.

Visualise ο επίσημος όρος και ο τρόπος που δημιουργεί ο συγγραφέας.(;;;)

Δείτε το λίγο ευρύτερα.

Η συγγραφή του βιβλίου είναι μέρος της ευρύτερης ζωής του συγγραφέα.

Το σενάριο είναι η ίδια του ζωή. 

Μια ζωή που άλλαξε από ενέργειες στις οποίες δεν πίστευε. Δεν τις θεωρούσε σωστές ( ως γνωστό γνωρίζουμε τα πάντα)

Διάλεξε και το τέλος της ταινίας...το θανατό του. 

ΤΟ ΔΙΑΛΕΞΕ.

Αυτός έστησε τη ζωή του όπως ήθελε. Όπως τη φαντάστηκε. Κοροϊδεύοντας ακόμη και τον εαυτό του.

Ότι αποφάσισε όμως...έγινε πραγματικότητα.

Όσο κουφή και αν φαινόταν.

Έγινε πραγματικότητα.

Όλα ξεκίνησαν όταν αποφάσισε να αγαπήσει πρώτα τον εαυτό του.

Μετά όλα έτρεξαν αυτόματα.

Από τις πολύ δυνατές ταινίες με τον ποιητή να μας λέει ξεκάθαρα το εξής: 

ΕΣΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑΣ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ. 

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ,  ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Ένα έπος στη φαντασία και την απεριόριστη δύναμή της. Έτσι εξηγείται και ο τίτλος.

Για αυτόν το λόγο η ταινία προτάθηκε και για Όσκαρ καλύτερης ταινίας.

Escapemeter: 4/5

Πόσο πιο απλά να μας δείξουν κάποιοι σκηνοθέτες ότι η ζωή μας είναι αυτή που εμείς αποφασίσαμε να έχουμε!!!!

Κριτικές και λοιπά στοιχεία θα βρείτε στο διαδίκτυο.

Εδώ θα ασχοληθούμε με Secret Guidance που σας αρέσει και σας ενδιαφέρει.

Πολλά τα θέματα με τα οποία μπορούμε να ασχοληθούμε.

Θα προτιμήσουμε το highlight της ταινίας που είναι η τελευταία σκηνή ή πλανο.

Το έλκηθρο με την επωνυμία rosebud (μπουμπούκι από τριανταφυλλιά)

Χιόνι και Rosebud έληθρο είδαμε στην αρχή της ταινίας, όταν παιδάκι ο Κέιν, έπαιζε ασταμάτητα στα χιόνια όταν οι γονείς του τον πούλησαν για να ξεχρεωσουν.

Δύο γάμοι, μεγάλοεκδότης, και ατελείωτα πλούσιος, ο Κέιν φωνάζει πριν τον θάνατο του τη λέξη, ROSEBUD.

Την ίδια λέξη ψέλλισε και όταν τον παράτησε η δεύτερη σύζυγος του.

Εύκολα θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναπολεί την αθωότητα της παιδικής του ηλικίας και έχει ψυχολογικά τραύματα και του έλειψε η αγάπη και.....μπλα μπλα

Δείτε τη μεγάλη εικόνα, όπως πρέπει να κάνουμε σε όλα τα πράγματα. Φυσικά και στις ταινίες.

Το θέμα που διαπραγματεύθηκε ο Ουέλς είναι η αγάπη. 

Και η έλλειψη της. 

Όχι όμως σε επίπεδο αγνότητας, αθωότητας τραυμάτων κτλ.

Έχει τα πάντα ο Κέιν. Σε όλη του τη ζωή όμως λείπει η αγάπη. Ποια αγάπη;;;

Η αγάπη για τον εαυτό του.

Όταν περνάς ολόκληρη τη ζωή σου χωρίς να αγαπησεις τον εαυτό σου, τα αποτελέσματα είναι αυτά.

Το κενό μεγαλώνει, μεγαλώνει και σκάει.

Ο Κέιν δεν αναπολεί τα παιδικά του χρόνια.

Τα βάζει με τον εαυτό του που ποτέ δεν κατάφερε να τον αγαπήσει.

Όταν τον άφησε η πρώτη του σύζυγος δε φώναξε rosebud.

Ψέλλισε όταν έχασε τη δεύτερη. Όταν κατάλαβε ότι τελικά είναι ανίκανος να αγαπήσει τον εαυτό του.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η δεύτερη σύζυγος εντόπισε το πρόβλημα του και του το εξήγησε κιόλας. Η πρώτη σύζυγος δεν πήρε μυρωδιά...ή δεν εκδηλώθηκε.

Πριν το θάνατο του το έχει εμπεδώσει και διαπιστώνει το κενό της ύπαρξης του.

Ότι και να κάνουμε στη ζωή μας, θα είναι πάντα λειψό αν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας.

Να τον μάθουμε. Να τον δεχτούμε. Να μην ντραπουμε. Όλοι έχουμε λόγο ύπαρξης.

Όλα όμως ξεκινούν όταν αγαπήσουμε τον ίδιο τον εαυτό μας.

Τότε αποκτούν όλα τα υπόλοιπα νόημα.

Τότε μπορούμε να βρούμε την αληθινή αγάπη ( όχι την ερωτική).

Διάβασα πολύ στο διαδίκτυο αλλά οι εξηγήσεις που βρήκα από κριτικούς και ειδικούς δεν με κάλυψαν.

Πώς είναι δυνατόν να αναπολεί κάποιος την παιδική του ηλικία και να φωνάζει νευριασμένος;

Η οργή δεν μπορεί να στρέφεται προς τους γονείς, γιατί η ζωή του ομολογουμένως θα ήταν πολύ χειρότερη αν έμενε με αυτούς.

Στην ενότητα ΜΕ ΝΟΗΜΑ, αποκλειστικά στο ardan movies, θα δίνουμε εξηγήσεις για ταινίες που είναι καταπληκτικές, αλλά δεν καταλαβαίνουμε το γιατί.

Escapemeter 5/5

Γιατί είναι από τις λίγες ταινίες που τονίζουν τη σημαντικότητα του βασικού στοιχείου που απαιτείται για την ολοκλήρωση και την απόδραση από τη φυλακή.

Η πρώτη εντύπωση στην ταινία είναι ότι ο Russell Crowe μεγαλωσε και πάχυνε.

Δεν θα αρνηθώ ότι στα πρώτα 10 λεπτά θεώρησα την ταινία σαν ένα πιθανό remake του απίστευτου Memento.

Καθως περνούσαν τα λεπτά, χανομουν όλο και περισσότερο, μέχρι να ξεδιαλύνουν όλα στο τέλος.

Το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται η ταινία δεν είναι φυσικά το καθαρά αστυνομικό.

Σε ακόμη μια ταινία,(όπως και στο Χρέος του Εκτελεστή) έχουμε μια περίπτωση αμνησίας. 

Το θέμα φαίνεται πουλά.

Όταν δεν θυμόμαστε κάτι που έγινε στο παρελθόν, θεωρούμε ότι αυτό το κάτι απλά... δεν έγινε.

Πορευόμαστε με βάση αυτά που ΕΜΕΙΣ θεωρούμε ότι είναι πραγματικά. Με βάση αυτά που έγιναν.

Δημιουργούμε τη μοναδική, δική μας πραγματικότητα, η οποία όμως είναι ελλειπής και συνεπώς προσωπική. 

Υπάρχει μια πραγματικότητα για τον καθένα μας.

Οπότε το να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε επαφή με την πραγματικότητα σημαίνει στην ουσία να έχουμε τις ίδιες πληροφορίες με κάποιον άλλο για ένα συγκεκριμένο θέμα.

Κάθε θέμα λοιπόν έχει τη δική του πραγματικότητα. Είναι και μοναδικό.

Σκεφτείτε πόσες πραγματικότητες λοιπόν σχηματίζετε στο μυαλό σας. Για κάθε ένα διαφορετικό θέμα.

Θεωρείτε ότι δεν ζείτε σε έναν κόσμο μοναδικό; Έναν κόσμο που υπάρχει μόνο στο μυαλό σας!

Μήπως είναι εφικτό να κάνετε την πραγματικότητα σας όπως εσείς την θέλετε;

Εξαρτάται από τις πληροφορίες θα μου πείτε. 

Εξαρτάται από το τι πιστεύετε θα σας πω εγώ.

Το τι πιστεύετε πηγάζει αποκλειστικά από το παρελθόν. Και συγκεκριμένα από μια άλλη "σχετική πραγματικότητα".

Μήπως έχει έρθει η ώρα να αναζητήσετε τις πεποιθήσεις σας για όλα τα θέματα;

Αυτές καθορίζουν τη ζωή σας.

Και αν τις αλλάξετε;;;;

Αλλάζετε την πραγματικότητα σας.

Τη ζωή σας.

Μπορείτε να αναλάβετε την ευθύνη και να αποδεχτείτε ότι είστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή σας;

Αυτή είναι μια κοινή και μοναδική πραγματικότητα.

Αυτή είναι κοινή όμως για όλους μας.

Είναι γνώση.

Την αποκτούμε και δραπετευουμε.

Υ.Γ. Να είστε πάντα επιφυλακτικοί ( με την καλή έννοια) για ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούν τα αστέρια της έβδομης τέχνης. Πάντα κρύβεται κάτι πίσω από το επιφανειακό.

Escapemeter: 2/5

Διαβάστε περισσότερα στην ενότητα του Ardan ΜΕ ΝΟΗΜΑ, και δείτε τις ταινίες με άλλη ματιά.

Όταν ένας πληρωμένος δολοφόνος (Μάικλ Κίτον) μαθαίνει ότι πάσχει από μία ραγδαία αναπτυσσόμενη μορφή άνοιας, αποζητά την ευκαιρία να εξιλεωθεί, σώζοντας τη ζωή του γιου του (Τζέιμς Μάρσντεν), με τον οποίο ήταν για χρόνια αποξενωμένος. 

Σκηνοθεσία: Michael Keaton

Με τους: Al Pacino, Michael Keaton, Marcia Gay Harden, James Marsden, Joanna Kulig, Ray McKinnon, Dennis Dugan

Βλέποντας το Χρέος του Εκτελεστή περνάς σε έναν κόσμο αμφισβήτησης της πραγματικότητας. 

Η γρήγορη μετάβαση του πρωταγωνιστή στην αμνησία μας κάνει όλους να αναρωτηθούμε πόσο εξαρτημένοι είμαστε από το παρελθόν μας.

Η μνήμη μας είναι το παρελθόν μας. Αυτό που πρέπει όμως να αποφύγουμε είναι να κολλήσουμε σε αυτό.

Το παρελθόν το χρησιμοποιούμε προς οφελος μας. Δεν μένουμε προσκολλημένοι σε αυτό.

Τα πιο μεγάλα συναισθήματα καταρρέουν ανήμπορα μπροστά στην αμνησία. 

Η αγάπη του Εκτελεστή κατευθύνεται σε τρεις ανθρώπους. 

Στον γιο του, στη γυναίκα του και στην ερωμένη του ( πόρνη από την Πολωνία)

Πολλά τα θέματα με τα οποία ασχολείται ο ΠΟΙΗΤΗΣ ( που είναι και πρωταγωνιστής)

Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δώσει ο θεατής στο γεγονός ότι, χάνοντας κάποιος τη μνήμη του , χάνει το μυαλό του και συνεπώς χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.

Ποια πραγματικότητα;

Αυτήν που αντιλαμβάνεται με το μυαλό του

Άρα η πραγματικότητα μας είναι ο τρόπος με τον οποίο το μυαλό μας αντιλαμβάνεται και αποκωδικοποιεί τα ερεθίσματα που λαμβάνει από οποιαδήποτε πηγή.

Άρα η πραγματικότητα του κάθε μυαλού είναι διαφορετική αφού κάθε μυαλό είναι μοναδικό 

Άρα αν αλλάξουμε το μυαλό μας, αλλάζουμε την πραγματικότητα μας

Ναι;;;;

Ναι.

Τι σας εμποδίζει να κάνετε την πραγματικότητα σας όπως εσείς την θέλετε;;;

Τίποτα....

Διαπιστώνουμε τα αυτονόητα που τελικά μας φαίνονται δυσνόητα και ανεδαφικά 

Συγχαρητήρια στον ποιητή 

Escapemeter 3/5

Καλώς ήρθατε στο blog όπου θα βλέπετε ξεκάθαρα πως μπορούμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας καταλαβαίνοντας τα απλά πράγματα που μας λένε οι ποιητές ( σκηνοθέτες)

Ξεκινήστε το ταξίδι και μην χάνετε τίποτα κάνοντας εγγραφή και στο newsletter του Ardan. 

Σας ευχόμαστε καλή διαμονή στον κόσμο της  αυτόβελτίωσης.

Στην αρχή του διάρκειας δυόμισι λεπτών τρέιλερ, ο Αρθουρ Φλεκ βρίσκεται στους σκοτεινούς διαδρόμους του Arkham Asylum, εκεί δηλαδή όπου είχε σταματήσει η προηγούμενη ταινία. Στο Arkham ο Αρθουρ γοητεύεται από μια άλλη τρόφιμο, τη Χάρλεϊ Κουίν της Lady Gaga, με την οποία, όπως φαίνεται στο trailer, δραπετεύουν και γυρνούν τους δρόμους του Γκόθαμ χορεύοντας και τραγουδώντας σαν πρωταγωνιστές μιας στρεβλωμένης εκδοχής ενός χολιγουντιανού μιούζικαλ. 

«Δεν είμαι τίποτα. Δεν έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου, όπως έχεις κάνει εσύ», ακούγεται να λέει η ηρωίδα της Lady Gaga σε ένα σημείο του κλιπ, κάνοντας πως πυροβολεί το κεφάλι της με τα χέρια της. «Θα σου πω τι άλλαξε, δεν είμαι πια μόνος», απαντά ο Joker του Φίνιξ. 

Η πρεμιέρα της ταινίας αναμένεται στις 4 Οκτωβρίου, ακριβώς δηλαδή πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου υπερεπιτυχημένου φιλμ.

Με το «Borat Subsequent Moviefilm» ο σπουδαίος Άγγλος κωμικός υποδύεται ξανά την πλέον αναγνωρίσιμη περσόνα του σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει σημαντικά από το 2006, όταν είχε κυκλοφορήσει η πρώτη ταινία. Αυτό το στοιχείο της αναγνωρισιμότητας αποτέλεσε προφανώς τροχοπέδη για τον ίδιο τον Κοέν ώστε να στήσει απαρατήρητος ανάλογες φάρσες, γεγονός με το οποίο αστειεύεται και εδώ, όταν οι περαστικοί τον αναγνωρίζουν ζητώντας του αυτόγραφα. Όμως το «Borat Subsequent Moviefilm» ελάχιστη σχέση έχει με την αυτοαναφορικότητα.

Η εισαγωγή του σίκουελ θέλει τον Μπόρατ Σαγκτζίγιεφ εξόριστο και ατιμασμένο από τους συμπατριώτες του για τον τρόπο με τον οποίο τους παρουσίασε στον έξω κόσμο κατά την πρώτη του αποστολή στις ΗΠΑ. Υπάρχει όμως πάντα και ο δρόμος της εξιλέωσης: ο πρωθυπουργός του Καζακστάν αποφασίζει να τον ξαναστείλει στην Αμερική, με την προϋπόθεση να παραδώσει στον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάικ Πενς ένα προσωπικό δώρο, προκειμένου να ανυψώσει την παρεξηγημένη τους χώρα στη διεθνή σκακιέρα και ειδικά στα μάτια του μεγάλου ηγέτη (Μακ)Ντόναλντ Τραμπ. Αυτό δηλαδή που εν ολίγοις περιγράφει και ο πλήρης τίτλος της ταινίας, «Borat Subsequent Moviefilm: Delivery of Prodigious Bribe to American Regime for Make Benefit Once Glorious Nation of Kazakhstan».

Πάνω σε αυτή τη βάση εξελίσσεται η νέα ινκόγκνιτο εκστρατεία του Μπόρατ στις ΗΠΑ, στην οποία κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν μία σειρά από φάρσες-παγίδες στις οποίες πέφτουν ανυποψίαστοι Αμερικανοί - από influencer του instagram μέχρι πάστορες σε γυναικολογική κλινική - βγάζοντας από μέσα τους το πλέον οπισθοδρομικό, ρατσιστικό, πατριαρχικό και εν τέλει αποκρουστικό πρόσωπο του λεγόμενου πολιτισμένου δυτικού κόσμου. 

Με τη σημαντική σημείωση της καταλυτικής παρουσίας της Μαρία Μπακάλοβα στο πλευρό του Κοέν, της Βουλγάρας ηθοποιού που υποδύεται την 15χρονη κόρη του Μπόρατ και η οποία από άβουλο «δώρο» προς τέρψιν κάποιου ισχυρού ανδρός θα βρει τη δική της φωνή - και μαζί έναν πατέρα που την αγαπά και τη σέβεται.

Ο ρόλος της Τούταρ, της κοπέλας που βλέπει μια πειραγμένη βερσιόν της Σταχτοπούτας με πρωταγωνιστές την Μελάνια και τον Τραμπ ανυπομονώντας για την ώρα που θα μπει και εκείνη στο δικό της γαμήλιο κλουβί, αποτελεί τον πυρήνα της προβληματικής μιας κωμωδίας που κάτω από τα ανελέητα γκαγκ διαθέτει ένα σαφές φεμινιστικό υπόστρωμα, κάτι το οποίο αποτελεί από μόνο του μια πρώτης τάξεως έκπληξη σε σχέση με ό,τι θα περιμέναμε από ένα σίκουελ του Μπόρατ. 

Σε αυτό φυσικά υπεισέρχεται και ο ίδιος ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας που για πρώτη φορά μας αποκαλύπτει πτυχές του συναισθηματικού του κόσμου, καθώς εξελίσσεται πλάι στην κόρη του και εξαιτίας αυτής. Για την ακρίβεια και σε σύγκριση πάντα με το πρώτο φιλμ, η εξέλιξη του κεντρικού ήρωα και όσα αυτός αντικατοπτρίζει στο νέο σαρωτικό του πέρασμα από την οθόνη αγγίζει τα όρια του εντυπωσιακού.

Είναι φανερό πως πίσω από το «Borat Subsequent Moviefilm» υπάρχει πολλή σκέψη προκειμένου να στηθεί ένα βιτριολικό σατιρικό σκηνικό που να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα από τις πληγές που κατατρώνε την αμερικανική (και όχι μόνο) πραγματικότητα. Η θέση της γυναίκας σήμερα και ειδικά το ζητούμενο της ισότητας, η κουλτούρα του βιασμού και η έμφυλη βία καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος μιας πλοκής η οποία διόλου τυχαία κορυφώνεται στην φάρσα-παγίδα που ο Κοέν και η Μπακάλοβα στήνουν στον Ρούντι Τζουλιάνι (πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης και ένθερμος υποστηρικτής του Τραμπ).

Η άναρχη δομή σε σκηνοθεσία Larry Charles, με την ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ σκηνή της πάλης του Borat με τον παραγωγό Azamat έχει δώσει σκυτάλη στη μελωμένη στρωσιά του τηλεοπτικού σκηνοθέτη Jason Wolinar. Χώρια που η νεαρή Βουλγάρα Maria Bakalova κάνει ένα φοβερό breakthrough ως κόρη Sagdiyev που κοντράρει στα ίσα τον αδάμαστο Sacha Baron Cohen. 

 Η ταινία δεν προκαλεί το γέλιο της πρώτης. Ίσως επειδή λείπει το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Με μια δεύτερη σκέψη διαπιστώνουμε το πραγματικά απροσδόκητο! Μια ταινία με τον Borat να έχει νόημα.

Στα ίδιο κεντρικό νόημα με την ταινία Στη Φωλιά του Κούκου (ONE FLEW OVER THE CUCKOOS NEST) με τον Θεό Νίκολσον. Η κόρη του Μπόρατ είναι η απόλυτη μικρογραφία της κοινωνίας μας. Γνωρίζει ότι λέει το βιβλίο της. Το βιβλίο της ζωής. Τα ίδια δε γνωρίζουμε και εμείς; Αυτά που "διαβάσαμε" στο δικό μας βιβλίο. Η Τούταρ επιπλέον είναι και φυλακισμένη. Δεμένη από το πόδι σε έναν παλιοσταύλο. Θεωρεί δεδομένο το κλουβί. Το δικό της κλουβί! Το κλουβί στο οποίο και εμείς είμαστε κλειδωμένοι.

Μα εμείς είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι. Θα θέλατε. Είμαστε ακριβώς όπως η Τούταρ. Το θαυμαστό! Θέλουμε και εμείς ότι και η Τούταρ! Το χρυσό κλουβί της Μελάνια! Αυτό αναζητούμε και εμείς. Το χρυσό κλουβί της Μελάνια. Δεν μας πειράζει που είμαστε στο κλουβί. Το θέλουμε όμως χρυσό. Και κάπως έτσι, αναζητώντας επίμονα το χρυσό κλουβί...χάνουμε το νόημα. 

Χάνουμε τη γνώση! Τι υπάρχει πέρα από το προφανές. Υπάρχουν και οι ταινίες για να μας το θυμίζουν.

Δείτε τον Borat 2 και σκεφθείτε. Μήπως ήρθε η ώρα να βγείτε από το κλουβί σας; Η Τούταρ τα κατάφερε και βγήκε! Εσείς;;;

An architect is diagnosed with a rare eye disease, entering him into a surreal reality in which he sees people's true motives. As the visions become intolerable, he falls for a mysterious woman and confronts the truth about his own identity.